Le 9 Av: Tzena Urena - תּשעה־באָבֿ: צאינה־וראינה

פּרק ג'
„יֵשֵׁב בָּדָד וְיִדוֹם”
עס קומט איין אַבֿילות צו איין מענטשן זאָל ער זיצן אַליין און זאָל וואַרטן און האָפֿן צו דער טובֿה ווײַל גאָט האָט אַלץ געבאָטן אויף דעם מענטשן.
„יִתֵּן בֶּעָפָר פִּיהוּ”
ער זאָל געבן אין אַש זײַן מויל, טאָמער וועט זײַן אַ האָפֿענונג.
„יִתֵּן”
ער זאָל געבן זײַן באַק צו דעם וואָס שלאָגט אים און זאָל זיך אָנזעטן מיט חרפּה.
„כִּי לׂא יִזְנַח”
דען גאָט וועט ניט פֿאַרלאָזן אויף אייביק, דרום איז גוט צו פֿאַרזיכערן זיך אין אים.
„כִּי אִם הוֹגָה”
ווען דער מענטש ברענגט אויף זיך טרויערקייט פֿון וועגן זײַנע עבֿירות. פֿון דעסט וועגן טוט זיך גאָט אויף אים דערבאַרעמען מיט זײַנע גרויסע חסדים.
„כִּי לׂא עִנָה מִלִבּוֹ”
דען גאָט פּײַניקט ניט דעם מענטשן פֿון זײַן ווילן, נאָר די עבֿירות מאַכן דאָס אַלץ.

פּרק ה'
„אַתָּה יי לְעוֹלָם תֵּשֵׁבֿ”
דו גאָט זיצט ביז אייביק און דײַן שטול איז ביז אייביק און דו האָסט דאָך געשוווירן צו אונדז דאָס דו וועסט אונדז ניט פֿאַרלאָזן און אַזוי ווי דו ביסט אייביק אַזוי איז דײַן שבֿועה ביז אייביק.
„הֲשִׁבֵנוּ”
דרום מאַך אונדז אומקערן, דו גאָט, צו דיר, אַזוי וועלן מיר תּשובֿה טאָן. באַנײַ אונדזערע טעג אַזוי ווי פֿריִער.
„כִּי אִם”
דען דו האָסט אונדז זייער פֿאַרמיאוסט דו האָסט אויף אונדז זייער געצערנט.
„הֲשִׁבֵנוּ יי אֵלֶיךָ”
מאַך אונדז גאָט אומקערן צו דיר, אַזוי וועלן מיר תּשובֿה טאָן. באַנײַ אונדזערע טעג אַזוי ווי פֿריִער. דעם פּסוק זאָגן מיר צוויי מאָל, כּדי מען זאָל אויסלאָזן מיט גוטע רייד: